W latach 60. XX wieku azbest, głównie w postaci eternitu, stał się popularnym materiałem na wsi ze względu na niską cenę i dostępność. Pokrywano nim dachy budynków gospodarczych – stodół, obór, chlewni i garaży. Dziś wiele z tych konstrukcji wciąż istnieje, szczególnie na Mazowszu i w innych regionach Polski. Z czasem ulegają one degradacji, uwalniając niebezpieczne włókna azbestowe. Według szacunków w Polsce pozostaje ok. 7 mln ton azbestu z 8,6 mln zarejestrowanych. Przy obecnym tempie usuwania proces ten może potrwać nawet 50 lat.